Merhaba,
Daha önce GENÇTUR'la 2 ayrı kampa gitmistim ama birinde tek Türk bendim, digerinde ise benim dışımda bir Türk daha vardı. Son kampıma ise 11 kişilik bir Türk grubu olarak gittik. (Avrupa Birliği Gençlik Değişimi) Türklerle birlikte bir kampa ilk defa gittim. Diger 2 kampta da cok guzel anılar biriktirdim ama bu kampın yeri ayrı. Başta biraz gözüm korktu ne yalan söyleyeyim çünkü liderdim ve sorumluluğumda 5 tane ergen vardı. Hadi bakalım neler yasayacagız diyerek cıktık yola. Çıkar çıkmaz içimizden birinin valizi kayboldu, saatlerce zaman kaybedip binmemiz gereken treni kacırdık, varmamız gereken zamandan 5 saat sonra kamp yerine ulaştığımızda aç, susuz, bitkin ve yorgunduk. Herşeyden şikayet eder bir haldeydik ama sanırım zorluklarla başlayan şeylerin tadı bir başka oluyor ki en baştan birbirimize kenetlendik.
Kamp süresince çeşitli zorluklar yaşamaya devam ettik ama birbirine o kadar cok destek cıkan bir grup olmuştuk ki bu zorlukların hepsinin üstesinden geldik. Kimi hastalandı, kimi kötü haberler aldı üzüldü, ağladı, kimi sinirlendi, kimi isyan etti :)) Ama bir şekilde negatifi pozitife çevirmeyi başardık ve sanırım bir takım ruhu oluşturduk ki herkes birbirine destek oldu. Gezdik, tozduk, tiyatro çalısmaları yaptık, proje sonunda 2 oyunda oynadık, dans ettik, şarkılar söyledik, kına gecesi yaptık Perugia halkına, yeni yerler, yeni tatlar kesfettik, Türk yemegi yaptik, kahvemizden icirdik, kendi kültürümüzü tanıtırken başka kültürleri de tanıdık, yeni insanlarla tanıştık. Şaşırdık, kızdık, üzüldük, mutlu olduk, bunaldık, hüzünlendik, neselendik...Kısaca kısa süreye sığmayacak bir cok şeyti gördük ve yaşadık aslında ve sanırım biraz daha olgunlaştık...Kamp bittiğinde geride emek vererek başardıgımız 2 oyun ve acısı tatlısıyla bir sürü anı kaldı ve ayrıldığımız anda tekrar nasıl biraraya gelebiliriz diye planlar yapmaya başladık. Şimdi yeni bir kamp olursa beraber gitmek istiyoruz. Tamamen yabancıların olduğu kampların tadı başkaydı, gittiğim her kamptan yeni deneyimler ve güzelliklerle döndüm, cok şey öğrendim, hayata bakışım değisti ama şu anda gönlümde taht kuran tek kamp bu. Tesadüfen biraraya gelen insanların nasıl birbirini bu kadar sevip kısa sürede kaynaşabildiğine şahit oldum. Ben Temmuz 2010 yılına kadar tek çocuktum, simdi 10 tane kardeşim var. :))) Sayende oldu GENÇTUR, iyi ki varsın...
bende bu yaz 2 ülkeye gidecem fakat brine arkadaşımla birine tek.tek türk olunca nasıl zorluklar oluyor merak ediyorum..
YanıtlaSilhiç bir şey olmuyor:) çevrende türkçe konuşacak birisi olmadığı için otomatikman diğer insanlara sarıyorsun. çok da keyifli oluyor. ve tek türk sensin, oradaki meraklı insanların sana ve türk kültürüne dair öğrenmek istediği çok şey olacak. aynı kültürde yetişmiş iki türk olup, vık vık geyik yapmaktansa birinci yolu dene tek kişi çık yurt dışına. nasıl olsa insan sosyal bi varlık, mutlaka birileri çıkıyor karşına.
YanıtlaSilaklıma gelmişken ve yaşamış birisi olarak kötü yanlarından da bahsedeyim istersen: fotoğraf çekerken yanında istediğin gibi kaliteli işler çıkartan birisi olmuyor. Mesela, Pisa Kulesi'nin orda şekil fotoğraflar yakalayamayabilirisin. Yeni gördüğün bir şey hakkında derinlemesine konuşacak insanı her daim yanında bulamayabilirsin. Zaman zaman türkçe konuşmayı da özlediğimi hatırlıyorum ama kimseler yoktu çevremde. Polonyalı arkadaşlarım çok kafaydı ve bizim insanımıza en yakın olan onlardı bende onlarla konuştum, anlamadıklarını bile bile.
Sözün kısası, buraya kasıp bunlar yazdım, amacım seni tek çıkmaya ikna etmekti aslında. Şu olumsuz örnekleri de verdim ki yanıltıcı olmasın:)
sözün kısası: tek git, daha çok insanla tanışma fırsatın olur!